Scholarships statushouders

Stichting NOA vierde vorig jaar haar 25 jarig bestaan en doneerde onder meer scholarships aan statushouders. Drie van hen vertellen wat dat voor hen betekent. 

Nu de master, daarna PhD

Khaled Al Kayal is bezig met het afronden van zijn hbo-opleiding chemie. In september stroomt hij rechtstreeks door naar de masteropleiding chemie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Zijn studieresultaten zijn zo goed dat een pre-master jaar niet nodig is. “Dankzij het scholarship van NOA kom ik hiervoor in aanmerking. De VU biedt een tweejarig Engelstalig programma en mijn chemievakken waren goed genoeg, maar mijn Engels niet. Met het scholarship kon ik een intensieve cursus Engels van drie maanden doen. Dat heb ik afgelopen jaar naast mijn laatste studiejaar gedaan. Dat was soms zwaar. Maar ik wilde het erg graag en heb nu een diploma Engels en mag rechtstreeks door naar de masteropleiding. Zonder het scholarship had ik dit niet kunnen doen en had ik nu niet door kunnen studeren. Ik hoop dat meer jongeren deze kans krijgen. Het is bijzonder als je je dromen kunt verwezenlijken”, zegt Khaled.

Tijdens zijn studie liep Khaled stage bij het Tracer Center van het Amsterdam UMC. Daar deed hij onderzoek naar een tracer voor receptoren in de hersenen. “Een interessant en nuttig onderzoek. En ik ben gevraagd daar deze zomer aan door te werken. Dat is leuk om te doen, maar ook een erkenning dat je goed bezig bent.”

De liefde voor chemie had Khaled al jong. Ook op de middelbare school in Syrië was hij geïnteresseerd in chemie en hoe moleculen in elkaar zitten. Vijfeneenhalf jaar geleden vluchtte hij naar Nederland. Het liefst ging hij meteen studeren aan de universiteit, maar zijn diploma werd gelijkgesteld aan een havo diploma. Khaled: “Achteraf is dat goed geweest. Het heeft mij de tijd gegeven om mijn plek te vinden in de Nederlandse samenleving en de Nederlandse taal zo snel mogelijk zo goed mogelijk te beheersen.” Dat is zeker gelukt! Khaled spreekt perfect Nederlands en heeft nu de Nederlandse nationaliteit. “Ik heb geluk gehad dat ik in een Nederlands gezin kon komen wonen. Zij zijn nu mijn Nederlandse familie. Een luxe om twee families te hebben. Ik voel me hier thuis, ga regelmatig hardlopen met mijn Nederlandse broer, gezellig en ook om mijn hoofd leeg te maken. En na mijn master, ga ik door voor mijn PhD. Tijdens mijn stage heb ik me gerealiseerd dat dit werk echt mijn ding is.”

Nieuwe laptop, nieuwe kansen

Hayyan begint na de zomer aan het derde jaar van zijn studie informatica, software engineering aan de Hogeschool Leiden. Met het scholarship van NOA heeft hij een nieuwe laptop kunnen kopen die geschikt is voor de zware programma’s die hij voor zijn studie gebruikt. “Ik heb dankzij de nieuwe laptop bepaalde vakken kunnen halen die op mijn oude laptop niet te doen waren, en zelfs heb ik een fijn bijbaantje als developer aan de Hogeschool Leiden kunnen regelen”, zegt Hayyan.

Hayyan kwam viereneenhalf jaar geleden uit Syrië naar Nederland. Negen maanden zat hij in een AZC. “Heel frustrerend, ja mag daar niets, zelfs de taal niet leren, zo zonde van je tijd. Daarom heb ik het zelf geleerd, in ieder geval een begin gemaakt.” Inmiddels spreekt hij foutloos Nederlands. Het liefst wilde hij meteen naar de Universiteit, maar heeft eerst het verplichte schakeljaar gedaan, wat hij met de hoogste scores heeft afgerond.

Zijn eerste keuze was Nanobiologie aan de TU Delft, maar die studie heeft een numerus fixus en Hayyan werd uitgeloot. Nu volgt hij dus plan B: software engineering. “Eigenlijk ben ik hier heel blij mee. Het is een interessante studie, wel pittig, maar ik weet dat ik hier in de toekomst leuk werk mee kan doen”, zegt Hayyan. “Op het moment heb ik een stageplek waar ik aan een e-learning applicatie werk. Er zijn zoveel mogelijkheden met deze studie, en de nieuwe laptop maakt het een stuk prettiger.” In zijn vrijetijd maakt Hayyan graag muziek. “Ik speel altviool, in Syrië heb ik 6 jaar op hoog niveau bij een muziekinstituut les gehad. De klank van de altviool vind ik schitterend, ik kan daar mijn emoties in uitdrukken. En voor de balans in mijn leven doe ik judo. Dat vraagt goede conditie en totale concentratie, lekker even helemaal nergens anders aan denken.”

De doktersfamilie

In Syrië werkte Hasan Al Faris als arts en gynaecoloog. Hij had zijn leven goed voor elkaar, een vrouw, acht kinderen, een mooi gezin. En een baan met aanzien als gynaecoloog in een kliniek en diverse ziekenhuizen. Tot hij moest vluchten. Eerst in 2012 naar Libië, waar hij zeven jaar als gynaecoloog in een ziekenhuis werkte. En in 2019 moest hij weer vluchten en kwam naar Nederland.

Hoe anders is zijn leven nu als statushouder. Meneer Al Faris is blij dat hij in Nederland kan wonen, maar hij heeft soms moeite met de nieuwe realiteit. Al Faris: “Onze vlucht uit Syrië en de tijd daarna was zwaar. Het liefst zou ik weer als arts willen werken, maar ik realiseer me inmiddels dat dat moeilijk is vanwege de eisen aan buitenlandse diploma’s en het taalniveau.” Na een aantal jaren zonder werk ziet Al Faris het scholarship van NOA als een kans om een nieuw leven op te bouwen. “Ik ben blij met de opleiding die ik volg aan Fontys Eindhoven, een opleiding voor structureel echoscopisch onderzoek. De praktijkvakken gaan goed, maar de taal is nog wel een probleem. Ik vind Nederlands moeilijk, daar moet ik nog hard voor werken. Maar ik geef niet op.”

Hasan is een echte doorzetter zegt ook Rami Almaghrbel, zijn werkcoach bij WerkzaakRivierenland. Rami Almaghrbel: “Voor veel statushouders is het lastig om het beeld van een droombaan los te laten en genoegen te nemen met een broodbaan. Want daar komt het in de praktijk op neer. Voor goedopgeleide mensen valt het zwaar om in Nederland aan het werk te gaan als bijvoorbeeld heftruckchauffeur. Dat is zeker geen slechte baan, maar hij staat ver af van hun vroegere wereld. Maar thuis blijven zitten is ook geen optie, zeker niet voor Hasan. Daarom is het fijn dat hij dit scholarship heeft gekregen want dat biedt nieuwe kansen. Zo kan hij binnenkort toch weer in de medische wereld aan de slag”.

Bij WerkzaakRivierenland noemen ze het gezin van Hasan het ‘artsengezin’. “Abdullah, de oudste zoon heeft in Egypte medicijnen gestudeerd en werkt nu als radioloog in Duitsland. Tweede zoon Ahmed heeft in Syrië zijn diploma bij het Radiologisch Instituut gehaald, maar is in Nederland geswitcht naar de ict, heeft daarin een diploma gehaald en werkt als netwerk engineer bij Royal Flora. De derde zoon, Mahmoud, is chirurg in Duitsland. Daarna volgt dochter Lina die kinderarts is in Nederland. Zoon Mohamed en dochter Linda beginnen komend jaar aan de studie medicijnen. En de jongste twee, zoon Noah en dochter Rafef zitten nog op de middelbare school. De kinderen komen er wel”, zegt Rami Almaghrbel lachend. “En met Hasan gaat het ook de goede kant op met uitzicht op leuk werk dat echt bij hem past.